De dood van de auteur was betekenisloos
tot een stille gast uit de hoek van de zaal
– een verloren neef van zijn moeders kant,
wellicht drie keer gesproken in zijn leven –
opmerkte dat de bloemen een zeker blauw waren
dat hem aan zijn jeugd deed denken
onbezorgdheid tot zijn vader gewelddadig werd
en de kleur overging in de geur van alcohol
De mensen moesten huilen