Alles begon op de dag dat het beest tegen mij schreeuwde
en ik schreeuwde tegen het beest
We schreeuwden tot één van ons dood neerviel
Het was niet meer duidelijk, wie van ons toen het beest was
want ik at het beest op zoals beesten elkaar opeten
Uit de bergen kwam een echo
het was een lange wandeling voor een lang verhaal
Ook nu begon iedereen tegen elkaar te schreeuwen
maar we hielden allemaal vol dat we geen beesten waren
en niemand at elkaar op
Ik kroop door grotten en schreeuwde nauwelijks
bang als ik was voor de echo’s
In plaats daarvan beoefende ik duistere magie
waar ze in het Noorden niets van moesten hebben
Dat was niet erg, ik kwam toch van elders
Nu sta ik hier, tussen scheve hoeken
met een oude vent en een oude vrouw
die er verrassend goed uitziet voor haar leeftijd
Delphine, zeg wat je wilt over Alduin’s Muur
maar je ziet er beter uit dan die bolhoofdjes uit Oblivion