Hier, waar de witte lanen op de gebroken straten
richtlijnen zijn in plaats van waarheden
Waar ik eindelijk een gegoede minderheid ben
herkenbaar door mijn licht verbrande huid
Waar de jongeren net zoals overal op pleintjes hangen
al ruikt de marihuana hier minder sterk
Hier zit ik, omringd door nieuwe ervaringen
maar mijn gedachten zijn bij mijn meisje
40 Dagen – Dag 23
De lucht hier is te licht voor mij, ik adem hem met moeite in
Het is moeilijk navigeren tussen de hoge huizen met hoge hekken
maar dat zijn de enige plekken waar ik komen mag
Ze zeggen mij dat ik de slordig gebouwde krotten moet ontwijken
dat er geen hekken omheen staan zodat je er gemakkelijk inloopt
en dus verdwaal ik op andere straten, steeds zoekend naar zuurstof
40 Dagen – Dag 22
De stad strekt tot aan de horizon
De straten zijn strepen door het landschap
Tweehonderd meter boven de huizen
en nog kan ik niet alles overzien
Deze stad is eindeloos
Ze is overal
Bogotá
40 Dagen – Dag 21
Alles wat je voelt is zeven uur te vroeg
Alles wat je doet is zeven uur te laat
Alles aan jetlag is scheef