Vlieg hoog boven het water
Vlieg snel en steeds kordater
Geef niet op, bel geen pater
Niemand bidt voor een krater
40 Dagen – Dag 19
De hond blijft stilstaan
We zien hem denken: “Fuck dat,
ga zelf naar die bal.”
40 Dagen – Dag 18
Alles begon op de dag dat het beest tegen mij schreeuwde
en ik schreeuwde tegen het beest
We schreeuwden tot één van ons dood neerviel
Het was niet meer duidelijk, wie van ons toen het beest was
want ik at het beest op zoals beesten elkaar opeten
Uit de bergen kwam een echo
het was een lange wandeling voor een lang verhaal
Ook nu begon iedereen tegen elkaar te schreeuwen
maar we hielden allemaal vol dat we geen beesten waren
en niemand at elkaar op
Ik kroop door grotten en schreeuwde nauwelijks
bang als ik was voor de echo’s
In plaats daarvan beoefende ik duistere magie
waar ze in het Noorden niets van moesten hebben
Dat was niet erg, ik kwam toch van elders
Nu sta ik hier, tussen scheve hoeken
met een oude vent en een oude vrouw
die er verrassend goed uitziet voor haar leeftijd
Delphine, zeg wat je wilt over Alduin’s Muur
maar je ziet er beter uit dan die bolhoofdjes uit Oblivion
40 Dagen – Dag 17
De zwerver heeft geen huis meer
Hij heeft zijn plek verlaten
en zich geen nieuwe beloofd
Hij ruilde zijn thuis voor
een beetje thuis overal
maar nergens echt
De zwerver heeft geen spullen meer
Hij heeft alles weggegeven
behalve wat hij op zijn rug draagt
Hij ruilde zijn spullen voor
reislust en minder ballast
kleine dingen
De zwerver heeft geen familie meer
Hij heeft hen vaarwel gezegd
is hun gezichten vergeten
Hij ruilde zijn wortels voor
de korte warmtes van
duizend vrienden
De zwerver heeft geen leven meer
Hij heeft geen verdriet meer
want hij is één met de wereld
Hij ruilde zijn bestaan voor
de onzichtbaarheid van bomen
en het stof