Grafheuvel (Nooit Rust)
Een grafheuvel voor een koning. Hij droeg een grote last, want adeldom verplicht. Zijn mantel was zwaar en zijn rug was krom en gepijnigd. Geve de koning wat de...
Categorie: Kliffen
Jonge, ruwe gedichten, uit een woeligere periode van mijn leven. Zoals de zee kapot slaat op de kliffen, zo proberen deze gedichten te breken met het heden en verleden – vooral met enkele oud-geliefden. Er is hulpeloosheid, frustratie, maar ook arrogantie en boosheid. Het is niet altijd duidelijk wie de klif is, en wie de zee.
Schaduw (Ik Vergeef Je Nooit)
Stilte overheerst nog altijd, dode lucht omringt ons, als je in mijn dromen kruipt en ze tot nachtmerries spint. Gepijnigd, want ik kan me je gezicht niet meer ...
Vaarwel, Geliefd Snijdraad
Oh, geliefd snijdraad, lange tijd heb ik gezworven tussen jouw mazen. Voorzichtig bewegend, bukkend, springend langs de scherpe messen van jouw gemoed. Vele dod...
Alles Is Scherven (Zwaartekrachtsconstante = 2,38 Gebroken Harten Per Jaar)
Alles is scherven, sinds jouw glazen hart in de baan kwam van mijn voortrazend hemellichaam. Zonder pardon, werd het recht de planeet in geslingerd en duizend v...