Vaarwel, Geliefd Snijdraad

Oh, geliefd snijdraad,
lange tijd heb ik gezworven tussen jouw mazen.
Voorzichtig bewegend, bukkend, springend
langs de scherpe messen van jouw gemoed.
Vele dode kameraden vond ik in jouw spinsels,
uiteengereten na een verkeerde beweging.
Ook ik raakte welhaast,
een arm kwijt, een been.
Maar de tijd is gekomen, ik zie
het vrije pad naast jouw niemandsland.
Nog eenmaal door de gaten,
nu vluchtend,
en dan laat ik jou
alleen, met je lijken.
Vaarwel, geliefd snijdraad.

Leeuw (Mijn Tanden Breken Alles)

Verder, dieper naar binnen,
mijn gedachten stromen naar beneden
langs mijn slaap, mijn ogen, mijn jukbeenderen
tot mijn kaak en mijn tanden
Mijn tanden, groot, scherp en krachtig
Ze zijn sterk en doorboren alles
Mijn tanden kunnen het universum breken
maar doen het niet bij gratie van mijn
dominante luiheid
Ik lig op de grond, strek mezelf
voel alle spieren van mijn schouders
tot mijn buik en mijn voeten
rekken en terugvallen in rust
Vanavond ben ik in topvorm
klaar voor alles
voor strijd en jacht en heerschappij
Vanavond ben ik de koning
Zoveel zo, dat ik niets
maar dan ook niets
te bewijzen heb, aan wie dan ook
En daarom blijf ik
nog maar even
liggen