Dus we zullen neuken,
neuken, neuken.
Schreeuwend, kreunend, zwetend.
Omdat er verder niets te doen is
en we het moment uit willen stellen
waarop we beseffen dat we elkaar eigenlijk
niets te melden hebben
en er niets te praten valt.
De nacht was lang, het strelen kort,
want slapen was minder ongemakkelijk
dan het reanimeren
van affectie die nooit geleefd heeft.